Gdyby można było nadać cechy spersonifikowanej elegancji, nie mogłoby bez wątpienia wśród nich zabraknąć: odwagi, uczuciowości oraz delikatności z nutką romantyczności. Gdyby można było znaleźć osobę, która jest jej uosobieniem, bez wątpienia byłaby nią Audrey Hepburn. Autorka posiadała wszystkie te cechy, a do tego pragnęła prostego i szczęśliwego życia.

Właśnie w ten sposób – Uosobienie elegancji –  Sean Hepburn Ferrer zatytułował biografię swojej matki. Tytuł stanowi swego rodzaju podsumowanie jej całego życia, jak i jej samej. Opisana przez niego historia łączy tematykę smutku i dzieci. Wbrew pozorom oba te wyrażenia mają ze sobą wiele wspólnego, a przynajmniej łączą się one w osobie Audrey.

Audrey Hepburn była spragniona ciepła i miłości, której nie zaznała w dzieciństwie. Może dlatego tak łatwo dostrzegała ten sam głód uczuć u dzieci z krajów Trzeciego Świata. Zauważała również stan tzw. milczenia duszy, skrajnie osamotnionych dzieci, które łaknęły bliskości i matczynego ciepła.

Miała ciężko pracować i nie wywyższać się – takie nauki wyniosła z domu rodzinnego. Swoim dzieciom chciała zapewnić maksimum uczuć przepełnionych miłością, choć opuszczona przez ojca „nigdy do końca nie wierzyła, że miłość może trwać wiecznie”. Zarówno w szkole baletowej jak i w pracy zawodowej kierowała się profesjonalizmem i samodyscypliną.

Uwielbiana za talent, dobroć, nieskazitelny wizerunek. Każdy się o niej pochlebnie wypowiadał. „Wiara w miłość, cud natury i autentyczna dobroć”  uczyniły ją wyjątkową osobą. Do tego stworzyła elegancki, nieskazitelny i nieskomplikowany styl, dzięki któremu stała się inspiracją dla wielu kobiet.

Nigdy nie mogła pogodzić się z cierpieniem najmłodszych istot, dlatego tak bardzo zaangażowała się w działalność UNICEF-u. Dawała świadectwo tego, co dzieje się w Afryce. Jednocześnie zdawała sobie sprawę, że nie zmieni całego świata, ale inwestując w najbardziej bezbronne istoty, dawała im szansę na lepsze życie. Była za wprowadzaniem rozwoju, za uświadamianiem i umożliwianiem działań, które w ogólnym rozrachunku doprowadzą do poprawy jakości życia i uratują niewinne dzieci przed śmiercią.

Nie czekała na pochwały, uważała, że nie jest ich warta, że jeszcze za mało zrobiła.

Wobec czego, czym się objawia uosobienie elegancji? Autor biografii pokazał, że to nie tylko ubiór, zewnętrzny wygląd, to całe jestestwo, styl bycia, ciało i dusza, wyznawane wartości. To Audrey Hepburn.

Oczywiście trudno w przypadku biografii własnej matki mówić o obiektywizmie. Przed autorem stało ogromne zadanie. Jednakże wskazane listy, fragmenty wypowiedzi, wszelkie prośby o spisanie własnych wspomnień świadczą o prawdziwości i wyjątkowości osoby, jaką była aktorka.